Skórnik słoniniec (Dermestes lardarius)

Kategorie: Gatunki szkodników, Owady, Szkodniki magazynowe - skórnikowate

Wygląd skórnika

Dorosłe osobniki skórnika słonińca osiągają długość od 7 do 9 mm. Ich ciało jest owalne, wydłużone i gęsto okryte łuseczkowatymi włoskami, które na pokrywach tworzą poprzeczny szary pas z trzema plamami po każdej stronie (razem jest 6 ciemnych punktów). Reszta ciała jest barwy ciemnobrązowej.

Rozwój szkodnika

Rozwój jednego pokolenia w naszych warunkach trwa około roku, ale w krajach cieplejszych mogą być 2-3 pokolenia w ciągu roku. Zimują chrząszcze w szczelinach i pęknięciach ścian pomieszczeń nieogrzewanych lub na zewnątrz budynków, skąd wiosną przedostają się do przechowalni. Po kopulacji samice składają po 200 jaj na pożywieniu (np. surowe lub wyprawione skóry), które będzie służyło larwom jako pokarm. Jaja są białe, długości 2 mm i często są ukryte w szczelinach produktów. Po 2-12 dniach lęgną się ciemnobrunatne i owłosione larwy. Na końcu grzbietowej strony odwłoka mają dwa chitynowe haczyki. Są bardzo ruchliwe, unikają światła i dlatego wgryzają się głęboko w produkty. Gdy są niepokojone, kurczą odnóża i udają, że są martwe. Larwy linieją 4, 5 lub 6 razy i w końcu osiągają 10-15 mm długości. Dorosłe larwy opuszczają produkt i drążą kanały w niejadalnych, twardych materiałach w celu przepoczwarczenia się. Niszczą opakowania i twarde materiały, w których nie żerują. Uszkadzają wtedy futra poprzez wyjadanie włosów w futrze i dziurawienie skóry. Wiercą korytarze w każdym napotkanym twardym materiale: w drewnie, korku, plastyku, skórze, ołowiu i cynku. Podrywają tynki w kurnikach. Wgryzają się przez folię aluminiową do opakowanych produktów, np. do karmy dla psów. W miejscach wilgotnych przepoczwarczenie następuje na powierzchni pokarmu w ostatniej wylince larwalnej lub bez żadnej osłony. Stadium poczwarki trwa 1-2 (4) tygodnie. Poczwarka jest żółta, długości około 8 mm, pokryta delikatnymi włoskami, może czasami spoczywać w ostatnim oskórku larwalnym. Na końcu jej odwłoka widać, podobnie jak u larwy, wyraźne hakowate wyrostki.

Szkody powodowane przez skórnika

Dorosłe osobniki i larwy żywią się takim samym pokarmem. Tą cechą różnią się od mrzyków i szubaka, których chrząszcze zjadają pyłek kwiatowy i piją nektar z różnych kwiatów. Zjadają, uszkadzają i zanieczyszczają futra, wyroby wełniane, a także produkty spożywcze takie, jak suszone i wędzone mięso i ryby, twarde sery, kakao, czekoladę, suszone grzyby. Włoski pokrywające ciało larwy słonińca wywołują alergie u zwierząt i ludzi.

Występowanie

Skórnik słoniniec jest bardzo pospolitym szkodnikiem w Europie, skąd został szeroko rozpowszechniony po świecie. Zasiedla gniazda ptaków, pszczół, os i szerszeni. Żeruje na wysuszonych szczątkach zwierząt (martwe szczury, myszy) na poddaszach i pod podłogami. Jest szkodnikiem w magazynach mięsa, skór, wędzarniach, serowarniach, magazynach tytoniu i czasem w mieszkaniach. Zasiedla zaciszne miejsca, w których kumulują się zanieczyszczenia bogate w białko zwierzęce. Preferuje suche owady, więc zjada zabite lampą owadobójczą owady, a także niszczy zbiory entomologiczne w muzeach.

Zwalczanie szkodników na fermach drobiu

Przed przystąpieniem do zwalczania larw i dorosłych skórników i szubaków należy określić źródła porażenia. Mogą nim być gniazda ptaków, gniazda os lub szerszeni, martwe owady na parapecie, albo martwa mysz. Źródła te należy usunąć z pomieszczeń kurnika i jego okolic, po czym zniszczyć (spalić). Artykuły żywnościowe i pasze zaatakowane przez larwy skórników i szubaków nie nadają się do spożycia i należy je wyrzucić lub zniszczyć. Mniejsze partie cenniejszych pasz opanowane przez larwy i chrząszcze skórników oraz szubaków należy przetrzymać w temperaturze 52oC przez 20 minut lub wymrozić zaatakowane produkty w temp. -18oC przez 6 dni. W czasie ostrych zim można przechowywać te produkty w nieogrzewanych garażach, na poddaszu. Częste sprzątanie pomieszczeń i zabiegi higieniczne w kurniku znacznie ograniczają liczebność tych szkodników. Zalecam systematyczne korzystanie z odkurzacza przemysłowego. Przy sprzątaniu należy usuwać martwe owady z parapetów i innych miejsc, pajęczyny, resztki produktów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, mogące stanowić miejsce bytowania szkodników. W ten sposób ograniczymy larwom skórników i szubaków dostęp do pokarmu. Podczas prowadzenia akcji zwalczania gryzoni z zastosowaniem trutek należy zwrócić szczególną uwagę na dokładne zebranie padłych szczurów i mysz w budynku inwentarskim i w jego okolicy. W martwych i zasuszonych gryzoniach skórnikowate chętnie się rozmnażają i rozwijają. Jeśli w obiekcie są zawieszone lampy owadobójcze, to należy ich tace regularnie opróżniać z martwych owadów, bo wabią szubaki i skórniki z okolicy. Gdy nie ma ptaków, w pomieszczeniach zasiedlonych przez skórniki i szubaki należy powierzchnie opryskać preparatami kontaktowymi, które należy nie zmywać (nie usuwać) z powierzchni opryskanej przez kilka dni. Trzeba jednak pamiętać, że larwy wielu skórnikowatych (np. szubaka dwukropka, skórnika słonińca) są mało wrażliwe na działanie wielu preparatów kontaktowych, dlatego zalecane są preparaty fumigacyjne, tzn. uwalniające pary substancji owadobójczej. W dużych pomieszczeniach bez ptaków przeprowadza się dezynsekcję preparatami do opryskiwania o działaniu kontaktowym. Zabiegi dezynsekcji należy zlecić firmie zajmującej się zwalczaniem organizmów szkodliwych, która wybierze odpowiednie produkty biobójcze.