Rybik cukrowy (Lepisma saccharina L.)

Kategorie: Gatunki szkodników, Owady, Rybiki, Szkodniki dokuczliwe

Wygląd

Srebrzysty, bezskrzydły owad o długości ok. 7-10 mm. Ma długie, nitkowate czułki. Przy końcu odwłoka rybik ma trzy szczecinki. Rybiki należą do bardzo prymitywnej grupy owadów bezskrzydłych. Owady te pojawiły się na Ziemi na długo przed karaluchem. Mają one charakterystyczny wygląd: podłużne, smukłe, szersze z przodu i zwężone stopniowo ku tyłowi. Srebrne łuski pokrywające ciało i charakterystyczny sposób poruszania się, podobny do ryb, nadał im nazwę rybiki.

Tryb życia rybika cukrowego

Rybiki prowadzą nocny tryb życia i nie lubią światła. Ulubiony pokarm rybika cukrowego to produkty zawierające skrobię i inne wielocukry: kleje organiczne, resztki ze stołu, cukry, zajadają się również resztkami z naszego stołu, np. kawałkami mięsa czy rozsypaną mąką, a także martwe owady (owadzi pancerz zawiera chitynę). Zdolność trawienia celulozy umożliwia rybikom zjadanie papieru. Trawią również wełnę i bawełnę. Zjadają także tkaniny jedwabne, mimo iż jedwabiu nie trawią. Rybik może przeżyć około roku bez pożywienia.

Rozmnażanie

W czasie godów godów samiec buduje mały daszek z przędzy, pod którym zostawia spermatofor. Samica wchodzi pod niego, zatrzymuje się i pobiera kropelkę z nasieniem. Po tym procesie, składa około 20 jajeczek, umieszczając je w różnych zakamarkach, najczęściej tak, by wylęgnięte larwy miały jak najbliżej do pokarmu. Tuż po wyjściu z jajeczek, od razu zaczynają szukać pożywienia. Rybiki przechodzą przeobrażenie niezupełne, młode osobniki wyglądają zupełnie jak miniaturki imago. Ich rozwój trwa bardzo wolno, a dojrzałość płciową osiągają dopiero po 3 latach. Rybiki żyją średnio 4 lata, jednak jeśli wcześniej nie zginą, mogą dożyć nawet 8 lat, a to wśród owadów jest czymś naprawdę wyjątkowym. W ciągu całego swojego życia przechodzą wylinki, także wtedy, gdy są już dorosłe.

Występowanie

Zdaniem naukowców, rybiki trafiły do Europy z tropików (stąd ich upodobanie do ciepłych i wilgotnych miejsc). Występuje powszechnie w domach, piekarniach i innych ciepłych i dość wilgotnych pomieszczeniach, w których może znaleźć pożywienie. Rybiki prowadzą nocny tryb życia, nie lubią światła.

Etapy skutecznego ograniczania populacji:

• Wyeliminowanie wilgoci w bezpośrednim sąsiedztwie szkodników.
• Uniemożliwienie dostępu do żywności, w szczególności do materiałów zawierających celulozę, takich jak papier.
• Szczelne zamknięcie pojemników z żywnością, o ile to możliwe.
• Użycie pułapek służących do wyłapywania szkodników.