Pleśniakowiec lśniący (Alphitobius diaperinus)

Kategorie: Gatunki szkodników, Owady, Owady, Szkodniki ferm drobiu

Pleśniakowce lśniące to szkodniki często występujące w kurnikach, które żerują na karmie dla drobiu, są dokuczliwe dla kurcząt, są nosicielami chorób (np. Salmonella sp) i powodują szkody w zabudowaniach.

Wygląd

Chrząszcz długości 5,0-6,0 mm, kształtu owalnego, barwy brązowo-czarnej z wyraźnym połyskiem. Przedplecze i pokrywy są punktowane bez mikrorzeźby, boki przedplecza słabo zaokrąglone. Głowa mała, wciągnięta pod przedplecze do nasady oczu, które są podzielone do połowy. Czułki nie sięgają poza przedplecze i stopniowo rozszerzają się ku końcowi. Czułki i odnóża czerwonawe. Larwa koloru żółto brązowego, dorasta do 9 mm długości. Na zakończeniu odwłoka posiada jeden kolec zagięty ku górze. Poczwarka biała, długości około 5 mm. Na odwłoku występują boczne płytki z charakterystycznymi szczecinkami.

Szkodliwość pleśniakowca lśniącego

Pleśniakowiec lśniący jest chrząszczem wszystkożernym. Preferuje produkty żywnościowe pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, gdy są zatęchłe, spleśniałe, psujące się lub rozkładające. Żeruje w przechowywanych mieszankach paszowych dla drobiu, często gromadzi się wokół poideł i karmideł, gdzie żywi się rozrzuconą paszą w ściółce, szczególnie w jej lekko wilgotnej warstwie. Larwy i osobniki dorosłe pleśniakowca mają mocne żuwaczki. W okresie, gdy brakuje pożywienia, odbywają wędrówki w poszukiwaniu pokarmu i wtedy mogą niszczyć konstrukcje kurnika, np. elementy drewniane, polistyrenowe warstwy ocieplające, naruszony tynk. Obniżają właściwości termoizolacyjne kurnika nawet o 30%, szczególnie wtedy, gdy larwy wyszukują miejsc do przepoczwarczenia się.

Pleśniakowiec wgryza się w ciało martwych i schorowanych kurcząt

gdzie żeruje pod skórą. Wielokrotnie larwy i chrząszcze były znajdowane w organach wewnętrznych martwych kur. Drób zakaża się patogenami podczas zjadania zainfekowanych larw lub osobników dorosłych. Owady zakażone niektórymi patogenami mogą przez dłuższy czas stanowić źródło infekcji. W ciągu pierwszych 10 dni życia brojler kurzy może zjeść nawet 450 larw, a indyk zjada około 200 larw, nawet przy stałej obecności karmy w karmnikach. Ptaki, które żywią się larwami i osobnikami dorosłymi szkodnika, zwykle mają słabe przyrosty masy ciała. Obserwuje się często zwiększoną ich śmiertelność.

Występowanie

Gatunek kosmopolityczny, występuje w Ameryce Północnej i Europie. Do niedawna wykazywany był jako szkodnik o małym znaczeniu gospodarczym, występujący na pleśniejących produktach spożywczych. Obecnie występuje w kurnikach, gdzie rozwija się w masowych liczebnościach i jest tam problemem weterynaryjnym. Larwy żerują w martwych kurczakach i mogą być przyczyną masowych padnięć. Rozprzestrzeniany jest wraz z paszami, a warunki panujące w kurnikach sprzyjają jego rozwojowi.