Mrówka faraona (Monomorium pharaonis L.)

Kategorie: Gatunki szkodników, Mrówki, Owady, Szkodniki sanitarne

Mrówki również zaliczamy do szkodników domowych. U wszystkich mrówek jest silnie rozwinięty instynkt ochrony potomstwa. Żyją one gromadnie w społeczeństwach, w skład których wchodź samice, samce i robotnice. Robotnicami są niedokształcone płciowo samice.

Faraonki

Zwane są one popularnie mrówkami faraona. Jest dość często spotykanym gatunkiem mrówek w Polsce. Te maleńkie owady wymiaru 1,5 do 2 mm bywają, częściej przenoszone w małych przesyłkach pocztowych zawierających atrakcyjne dla nich przynęty. Mrówki te są szczególnie przykrymi, uporczywymi i trudnymi do zwalczenia szkodnikami.

Występowanie mrówek faraona

Gnieżdżą się one wewnątrz budynków, w szczelinach ścian, wzdłuż framug drzwi i okien, pod boazeriami, listwami, parapetami okiennymi, podłogą, za gzymsami, a nawet w szafach i innych meblach, a z powodu małych wymiarów wystarcza im do założenia gniazda niewielka nawet szczelina. Stwierdzono, że chętnie gnieżdżą się w miejscach ciepłych o temp. 26 – 30° i najczęściej można znaleźć ich gniazda wzdłuż przewodów centralnego ogrzewania. Chociaż mrówki te gnieżdżą się w miejscach ciepłych i suchych, można spotkać je w wielkich ilościach w łazienkach i wokół kranów kuchennych, gdzie poszukują wilgoci, niezbędnej dla hodowli jaj larw i poczwarek. Stwierdzono, również, że mrówki faraona znalezione na zewnątrz budynków wychodzą raczej w poszukiwaniu wilgoci w glebie, gdyż gniazd ich tam nie znaleziono.

Rozwój

Uskrzydlone formy samic i samców odbywają lot godowy w czasie lata. Samce wkrótce giną, a samice odgryzają skrzydła i rozpoczynają składanie jaj oraz zakładanie kolonii. W ciągu kilku miesięcy kolonia liczy już kilka setek robotnic. Mrówki faraona rozprzestrzeniają się po całym budynku w niesłychanych ilościach. Belleroye (1889 r.) w Reimś we Francji wyłapał w swym tylko pokoju w czasie 6 miesięcy na przynętę ze skrawków wątroby 577 samic, 239 samców 1 około 349.500 robotnic (liczone na wagę) i stwierdził po tym okresie, że kolonie gnieżdżące się w ścianach nie zostały całkowicie wyłapane.