Prusaki zwalczanie – Karaczan prusak (Blatella germanica)

Kategorie: Gatunki szkodników, Karaluchy, Owady, Szkodniki sanitarne

Są to owady synantropijne tzn. przebywające stale w bliskości człowieka i choć nie są pasożytami, mogą jednak przenosić mechanicznie zarazki chorobotwórcze. Swoisty zapach-karaluchów pochodzi od ulatniania się się wydzielin gruczołów skórnych. Aktywne życie zaczynają wraz z zapadnięciem ciemności. Warunkiem rozmnażania się tych owadów jest temperatura. (25-30ºC ) dostateczna ilość pokarmu i wilgotności.

Wygląd prusaków

Samiec prusaka jest brunatnożółty z jaśniejszymi czułkami i nóżkami. Samica prusaka jest troszkę ciemniejsza. Na jego głowie znajdują się cienkie, długie, biczykowate czułki zbudowane z licznych członów. Czułki te są w ciągłym ruchu i insekty te bardzo często je czyszczą. Prusak bez problemu może poruszać się po gładkich i pionowym powierzchniach, ponieważ jego stopy są uzbrojone w przylgę i pazurki. Prusak nie fruwa choć ma dobrze wykształcone skrzydła. Używa skrzydełek do lotu szybowcowego lub jako spadochronu przy spadaniu z dużych wysokości. Larwy mają silnie spłaszczone ciało, co ułatwia mu przechodzenie przez szczeliny, bytowanie w trudno dostępnych miejscach, w szparach, pod listwami podłogowymi, w pobliżu rur kanalizacyjnych, w wentylacjach.

Tryb życia

W ciągu życia samica składa od 3 do 4 kokonów, zawierających zwykle od 30 do 50 jaj. Wkrótce po złożeniu jaj wylęgają się larwy podobne do postaci dojrzałych. Larwy są najpierw białe i w miarę upływu czasu ciemnieją, przyjmując barwę brunatną. Cały cykl rozwoju waha się w granicach 4-8 miesięcy. Karaluchy mogą odżywiać się Chlebem, gotowanymi ziemniakami, marchwią i burakami, wszelkimi produktami zbożowymi, cukrem przetworami owocowymi, tłuszczem, skórą i jedwabiem, sierścią watą, papierem, padliną zwierząt i kałem ludzkim oraz zwierząt. Dojrzałe karaluchy mogą głodować przez 30-40 dni, a larwy 120 dni. Karaluchy przenikają przez szpary i otwory w drzwiach, w drzwiach, podłogach i ścianach, jak również wzdłuż sieci przewodów kanalizacyjnych, gazowych i elektrycznych, z jednych pomieszczeń do drugich. Karaluchy są ruchliwe nocą, natomiast w ciągu dnia ukrywają się w szczelinach i zagłębieniach podłóg i ścian. O zmierzchu wychodzą ze swych schronień i rozłażą w poszukiwaniu pokarmu.

Zagrożenie epidemiologiczne

Ponieważ łażą wszędzie wśród śmieci oraz rozmaitych odpadków i nieczystości, mogą przenosić biernie rozmaite drobnoustroje chorobotwórcze i jaja glist, zakażając nimi produkty żywnościowe, jak również zanieczyszczając je swymi wydalinami. Uszczelnienie otworów i szpar, którymi mogą przenikać karaluchy, oraz utrzymanie w należytym porządku kuchni i pomieszczeń z produktami spożywczymi, usuwanie resztek i odpadków są pierwszym warunkiem utrudnienia im zadomowienia się i masowego mnożenia. Bez przeprowadzania pomyślnych zabiegów przy użyciu środków chemicznych, nie zapewni się nigdy dobrych rezultatów

Karaluchy wschodnie (czarne) i prusaki (żółte) nie przebywają prawie nigdy razem w tych samych pomieszczeniach. Zarówno jedne jak i drugie odżywiają się wszelkimi resztkami i odpadkami produktów żywnościowych, dlatego ulubionym miejscem ich przebywania są kuchnie, piekarnie, stołówki, wytwórnie piwa itp. miejsca ciepłe i dostatecznie wilgotne, w których karaluchy łatwo znajdują pożywienie.

Zwalczanie karaluchów prusaków

Aby zabezpieczyć pomieszczenia przed plagą karaluchów, należy wytworzyć takie warunki, w których karaluchy nie mogłyby bytować. Pomieszczenia przeznaczone na kuchnie, restauracji piekarnie itp. powinny być zabezpieczone przed owadami w czasie budowy. Wewnętrzne tynkowanie musi być wykonane dokładnie z uwzględnieniem uszczelnienia wszelkich wylotów instalacji elektrycznej, gazowej, wodociągowej i centralnego ogrzewania. Niezmiernie ważną rzeczą jest racjonalne przechowywanie żywności w szczelnych szafach oraz utrzymywanie czystości, staranne usuwanie wszelkich odpadków i śmieci i przestrzeganie przepisów sanitarno – higienicznych.

Do zwalczania karaluchów stosuje się następujące sposoby

• Wykładanie trutek pokarmowych,
• Opryskiwanie emulsją,
• Opylanie preparatami pylistymi,
• Aerozolowanie.