Bolimuszka jesienna (Stomoxys calcitrans L.)

Kategorie: Gatunki szkodników, Muchy, Owady, Szkodniki sanitarne

Podobna jest do muchy domowej, barwy szarej z ciemnymi pasami przebiegającymi na tułowiu. Czułki są prawie czarnego koloru. Aparat gębowy jest inaczej zbudowany niż u muchy domowej: jest on bardzo sztywny i silnie wysunięty ku przodowi, zaopatrzony w kujące szczecinki.

Samice i samce żywią się krwią człowieka i zwierząt domowych. Ukłucia są bardzo bolesne. Bolimuszka ssie krew co 2-3 dni przy bezchmurnej pogodzie i w temp. Nie niższej niż 15*. Samica żyje przeciętnie 20 dni. Jaja składa po uprzednim nassaniu się krwi w 5-7 miotach. W jednym miocie może znajdować się 23-102 jajeczek. Bolimuszka znosi jajeczka w odchodach końskich i krowich albo w gnijących odpadkach roślinnych. Po 1-4 dniach wylęgają się z jajeczek larwy. Larwy trzykrotnie linieją, tworząc po 3 lince postać poczwarki. W temp. 21-26* postać larwalna żyje 14-36dni, a w postaci poczwarki od 6-26dni. Cały cykl rozwojowy od jaja do muchy dojrzałej trwa 22-57dni. Poza jadowitością ukłucia, bolimuszka może przenosić mechanicznie zarazki tularemii i wąglika.